فکر خوبی است فقط چون من خیلی لینک و مینکو این حرفها را بلد نیستم و وقتم هم محدودتر است راهنماییم کن. بگو چه کنم. آیا می شود خودت آپلود کنی و در این جا لینک دهیم؟
سلام خیلی خوشحالم. خیلی.ممنون استاد. چقدر دلمان تنگ میشود برای روزهایی که مثل برق آمدند و مثل باد رفتند. سلام به همه ی دوستای شیمیست مخصوصا شیمیستای ۸۳مهر! دلم برای همه تون تنگ شده .
ای بی تو زمانه سرد و سنگین در من ای حسرت روزهای شیرین در من بی مهری انسان معاصر در توست تنهایی انسان نخستین در من
در پناه حق
میثم قاسمی
پنج‌شنبه 22 مرداد‌ماه سال 1388 ساعت 12:35 ب.ظ
سلام استاد.من هنوز هستم.شما چطور؟ از این که دیدم وبلاگ دارین خوشحال شدم بازم بهتون سر میزنم .فعلا تا بعد خدا نگه دار.
سلام میثم! اتفاقا چند روز پیش فیلم کل کل(!) ات را با من در مراسم فارغ التحصیلی تان می دیدم. یادش بخیر. حتما تو هم آن را داری. تو یک تنه می توانی درصد زیادی از این وبلاگ را بچرخانی. لطفا حتما سر بزن- مطلب بفرست- خاطره بگو... وبه دیگران هم خبر بده. مرسی. راستی: ماییم و نوای بی نوایی بسم ا... اگر حریف مایی!!!
سلام به همگی، استاد یکی یه دونم، دوستای خوبم کل کل شما و میثم نقطه عطف مراسم فارغ التحصیلی ما بود. من که واو به واوشو حفظم. استاد با این شعر واسه خودتون بیشتر حریف می تراشید آدمو تحریک میکنه واسه امتحان هم که شده بیاد حریفتون بشه
منم چون تا حالا لینک مینک نداشتم این چیزارو بلد نیستم اما میرم یاد میگیرم و اینو میدونم که میشه همه اینکارارو کرد.
فکر کنم خانم قاسمی پور با وبلاگ پشت خطشون تجربشون بیشتر باشه. البته امین ابراهیمیان و مجتبی بمانادی تو این چیزا واسه خودشون اوستان. اگه بیان سر بزنن حتما کمکمون میکنن
به نام نامی کیهان خداوند مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم هواداران کویش را چو جان خویشتن دانم مطلع کلام را با سلام آغاز می کنم به سلامتی استاد عزیزم و تبریک می گم که این وبلاگ بهانه ای شد تا وقتی می خندم ضربان قلبم شادی را به هم پاس دهند بی اغراق و بی کم و کاست می گم چهار سال از بهترین لحظات عمرم در برابر آینه ای گذشت که تصویر اساتید عزیزم و دوستانی که دلم برای تک تکشان اندازه سوراخ جوراب مورچه شده را در آن آینه جا گذاشتم. صادقانه امیدوارم این ارتبط بهانه ای باشد تا باز هم با هم یک شویم تا به دور از فاصله ها و دیوارها باز هم با لبخندتان روزگار بگذرانیم وبا اشک شوقتان آب تنی کنیم . و در مقطع کلام باید اعتراف کنم برای پیدا کردن خودم در حاصل جمع سکوتها غرق شنیدن صدای تایپ دوستانم در این پاتق صمیمی هستند تا شاید حاصل جمع همین بودنها محل خالی نبودنها را پر کند .ای کاش.... و من الله التوفیق
به نام خدا سلام امین چه متن سنگینی. کجا رفتی تو عرفان! سر صبر باید جواب بدم. ضمنا نیاز به کمکت داریم. خدانگهدار
به نام خدا مرتضی سلام. هنوز آپ کردن عکس خارج از آدرس یک سایت را یاد نگرفته ام. دوستی قرار شد یاد بگیرد و یاد دهد. وقتی به قول مراد بیک بلد شدم آپ می کنم. (فارسی را هم پاس می دارم!) اگر کسی بلد است یاد دهد.
یک آشنا
یکشنبه 1 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 04:12 ب.ظ
دوستان عزیز
سلام
با توجه به فرا رسیدن ماه مبارک رمضان این وبلاگ در این ماه پر برکت شبی یک بار پست می شود
با مطالب و نکات ناب عرفانی
امید است همراه ما باشید و ما را از نظرات ارزشمند خود بهرمند سازید
با تشکر
مردآشوب ( حسن رفعت پور )
سلام
خیلی خوشحالم. خیلی.ممنون استاد.
چقدر دلمان تنگ میشود برای روزهایی که مثل برق آمدند و مثل باد رفتند.
سلام به همه ی دوستای شیمیست مخصوصا شیمیستای ۸۳مهر! دلم برای همه تون تنگ شده .
ای بی تو زمانه سرد و سنگین در من
ای حسرت روزهای شیرین در من
بی مهری انسان معاصر در توست
تنهایی انسان نخستین در من
در پناه حق
سلام استاد.من هنوز هستم.شما چطور؟
از این که دیدم وبلاگ دارین خوشحال شدم بازم بهتون سر میزنم .فعلا تا بعد خدا نگه دار.
سلام میثم!
اتفاقا چند روز پیش فیلم کل کل(!) ات را با من در مراسم فارغ التحصیلی تان می دیدم. یادش بخیر. حتما تو هم آن را داری.
تو یک تنه می توانی درصد زیادی از این وبلاگ را بچرخانی. لطفا حتما سر بزن- مطلب بفرست- خاطره بگو... وبه دیگران هم خبر بده.
مرسی.
راستی:
ماییم و نوای بی نوایی بسم ا... اگر حریف مایی!!!
سلام به همگی، استاد یکی یه دونم، دوستای خوبم
کل کل شما و میثم نقطه عطف مراسم فارغ التحصیلی ما بود. من که واو به واوشو حفظم.
استاد با این شعر واسه خودتون بیشتر حریف می تراشید آدمو تحریک میکنه واسه امتحان هم که شده بیاد حریفتون بشه
منم چون تا حالا لینک مینک نداشتم این چیزارو بلد نیستم اما میرم یاد میگیرم و اینو میدونم که میشه همه اینکارارو کرد.
فکر کنم خانم قاسمی پور با وبلاگ پشت خطشون تجربشون بیشتر باشه.
البته امین ابراهیمیان و مجتبی بمانادی تو این چیزا واسه خودشون اوستان. اگه بیان سر بزنن حتما کمکمون میکنن
یا علی
به نام نامی کیهان خداوند
مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم هواداران کویش را چو جان خویشتن دانم
مطلع کلام را با سلام آغاز می کنم به سلامتی استاد عزیزم
و تبریک می گم که این وبلاگ بهانه ای شد تا وقتی می خندم ضربان قلبم شادی را به هم پاس دهند بی اغراق و بی کم و کاست می گم چهار سال از بهترین لحظات عمرم در برابر آینه ای گذشت که تصویر اساتید عزیزم و دوستانی که دلم برای تک تکشان اندازه سوراخ جوراب مورچه شده را در آن آینه جا گذاشتم.
صادقانه امیدوارم این ارتبط بهانه ای باشد تا باز هم با هم یک شویم تا به دور از فاصله ها و دیوارها باز هم با لبخندتان روزگار بگذرانیم وبا اشک شوقتان آب تنی کنیم .
و در مقطع کلام باید اعتراف کنم برای پیدا کردن خودم در حاصل جمع سکوتها غرق شنیدن صدای تایپ دوستانم در این پاتق صمیمی هستند تا شاید حاصل جمع همین بودنها محل خالی نبودنها را پر کند .ای کاش....
و من الله التوفیق
به نام خدا
سلام امین
چه متن سنگینی. کجا رفتی تو عرفان!
سر صبر باید جواب بدم.
ضمنا نیاز به کمکت داریم.
خدانگهدار
سلام استاد به قول گاندی از این که لایق کمک به شما هستم ممنونم من در خدمتم
به نام خدا
امین این ادبت منو کشته!
به نام خدا
مرتضی سلام.
هنوز آپ کردن عکس خارج از آدرس یک سایت را یاد نگرفته ام. دوستی قرار شد یاد بگیرد و یاد دهد. وقتی به قول مراد بیک بلد شدم آپ می کنم. (فارسی را هم پاس می دارم!)
اگر کسی بلد است یاد دهد.
در مجموع خیلی چرت و پرت بود
آی لافزنان بوقلمون صفت! دقیقا درست است! اندازه این حرفها نیستید.یک مشت عقده ای ترسو که لاف نترسی می زدیدو همواره از مبارزه رودررو هراس داشتید.